امداد به گناه‌کاران (قرآن)امداد به گناه‌کاران و ظالمان از مسائلی که در قرآن کریم از آن نهی شده است. ۱ - تعهد موسیموسی علیه السلام، متعهد به استفاده نکردن از قدرت خویش برای امداد به گناه‌کاران: ... فوکزه موسی فقضی علیه قال هـذا من عمل الشیطـن... • قال رب بما انعمت علی فلن اکون ظهیرا للمجرمین. «او به هنگامی که اهل شهر در غفلت بودند وارد شهر شد؛ ناگهان دو مرد را دید که به جنگ و نزاع مشغولند؛ یکی از پیروان او بود (و از بنی اسرائیل)، و دیگری از دشمنانش، آن که از پیروان او بود در برابر دشمنش از وی تقاضای کمک نمود؛ موسی مشت محکمی بر سینه او زد و کار او را ساخت (و بر زمین افتاد و مرد)؛ موسی گفت: «این (نزاع شما) از عمل شیطان بود، که او دشمن و گمراه کننده آشکاری است»؛ (سپس) عرض کرد: «پروردگارا! من به خویشتن ستم کردم؛ مرا ببخش! » خداوند او را بخشید، که او غفور و رحیم است!؛ عرض کرد: «پروردگارا! بشکرانه نعمتی که به من دادی، هرگز پشتیبان مجرمان نخواهم بود!». ۲ - شکر موسیشکر نعمت‌های الهی، از سوی موسی علیه‌السّلام با عدم امداد به گناه‌کاران: قال رب بما انعمت علی فلن اکون ظهیرا للمجرمین. «عرض کرد: «پروردگارا! بشکرانه نعمتی که به من دادی، هرگز پشتیبان مجرمان نخواهم بود!». ۳ - حکم یاری گناه‌کار و ظالمدر فقه اسلامی باب مفصلی پیرامون" اعانت بر اثم" و" معاونت ظلمه" با احادیث فراوانی داریم که نشان می‌دهد یکی از زشت‌ترین گناهان یاری ستمکاران و ظالمان و مجرمان است و سبب می‌شود که انسان در سرنوشت شوم آنها شریک باشد. اصولا ظالمان و ستمگران و افرادی همچون فرعون در هر جامعه‌ای افراد خاصی هستند، و اگر توده جمعیت با آنها همکاری نکنند فرعونها فرعون نمی‌شوند این گروهی از مردم زبون و ضعیف و یا فرصت طلب و دنیاپرست هستند که اطراف آنها را می‌گیرند، و دست و بال آنها و یا حد اقل سیاهی لشکرشان می‌شوند، تا آن قدرت شیطانی را برای آنها فراهم می‌سازند. در قرآن مجید روی این اصل اسلامی و انسانی کرارا تکیه شده است: در آیه دوم سوره مائده می‌خوانیم: و تعاونوا علی البر و التقوی و لا تعاونوا علی الاثم و العدوان: " بر نیکی و تقوی تعاون کنید، و به گناه و تعدی هرگز کمک نکنید". قرآن با صراحت می‌گوید: " رکون بر ظالمان موجب عذاب آتش دوزخ است" و لا ترکنوا الی الذین ظلموا فتمسکم النار. " رکون" خواه به معنی تمایل قلبی باشد، یا به معنی همکاری ظاهری، یا اظهار رضایت، و یا دوستی و خیرخواهی، یا اطاعت که هر یک از مفسران تفسیری برای آن کرده‌اند و یا مفهومی که جامع همه اینها است، و آن اتکاء و اعتماد و وابستگی است، شاهد زنده‌ای بر مقصود ما است. ۴ - پانویس
۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۳۱۸، برگرفته از مقاله «امداد به گناه‌کاران». |